Czasy wojenne przynoszą pewną niewątpliwą korzyść: jest mniej zniszczonych zębów. Zależność tę obserwuje się w krajach, w których toczą się lub toczyły działania wojenne. Podobny ciąg przyczynowo – skutkowy dało się zauważyć również w Polsce podczas II wojny światowej. Z powodu ubogiej diety, praktycznie niestosowania cukrów oraz ze względu na to, iż słodycze były wtedy nieosiągalne, próchnica słabiej atakowała zęby. Niebagatelny wpływ na kondycję zębów pokolenia wojennego miał też zdrowy zwyczaj picia mleka i spożywania potraw przygotowywanych na jego bazie lub w oparciu o przetwory mleczne. Dostarczające wapnia mleko postrzegane było jako jedno z podstawowych dóbr narodowych naszego odradzającego się kraju, ponieważ dawało zdrowie kościom i zębom.

Źródło: Opracowanie własne