Zakażenie odogniskowe zębopochodne rozwija się na bazie istniejącego stanu zapalnego w jamie ustnej, zwanego ogniskiem pierwotnym zakażenia. Ognisko jest siedliskiem drobnoustrojów, które razem z krwią i chłonką przedostają się nawet  do oddalonych narządów organizmu i powodują powstawanie ognisk wtórnych zakażenia. W efekcie bakterie z chorego zęba mogą spustoszyć cały ustrój. W niektórych przypadkach zakażenia zębopochodne mogą być groźne dla życia pacjenta.

Ogniskami pierwotnymi zakażenia mogą być: wszystkie stany zapalne w jamie ustnej - tkanek miękkich (przyzębie) i twardych (szkliwo, kości szczęk); torbiele, ropnie, ciała obce, nieprawidłowo przebiegające ząbkowanie, zmiany po nieprawidłowo wykonanej resekcji wierzchołka korzenia zęba, stany zapalne w nieprawidłowo leczonym zębie lub w okolicach źle założonego wypełnienia; zgorzel.

Zakażenie odogniskowe zębopochodne może spowodować choroby każdego narządu ustroju. Wówczas objawy główne choroby będą odpowiadać objawom charakterystycznym dla niedomagania konkretnego narządu. Oprócz tego mogą wystąpić dolegliwości dodatkowe, takie jak: ból zęba, bóle głowy, gorączka, bezsenność, apatia, szybkie męczenie się, wzmożona pobudliwość, brak apetytu, przyspieszenie opadu krwinek (OB), spadek ilości hemoglobiny, leukopenia (obniżenie ilości białych ciałek krwi).

Przy podejrzeniu zakażenia zębopochodnego, lekarz pierwszego kontaktu zaleci konsultację ze stomatologiem. Wykrywanie ognisk jest proste – ujawniają je badania kliniczno – radiologiczne. Najlepiej obrazuje je zdjęcie pantomograficzne.

Jeśli zakażenie odogniskowe zostanie potwierdzone przez dentystę, podejmuje on we współpracy z lekarzem ogólnym i innymi specjalistami (zależnie od wieku pacjenta oraz rodzaju zaatakowanych narządów) leczenie przyczyn powstawania zakażenia. By zapobiec groźnym dla życia powikłaniom, należy zęby wyleczyć z próchnicy, a tkanki jamy ustnej ze stanów zapalnych.

Ogniska zakażenia trzeba usuwać:

• przed zabiegami kardiochirurgicznymi

• przed leczeniem immnosupresyjnym

• przed leczeniem sanatoryjnym

• w chorobach o przebiegu ostrym

• w zapaleniach wsierdzia i mięśnia sercowego

• w zakrzepowo – zarostowym zapaleniu żył

• w zapaleniu kłębuszków nerkowych.

By nie dopuścić do powstawania zakażeń zębopochodnych, konieczne jest przestrzeganie higieny jamy ustnej oraz zaleceń profilaktyki stomatologicznej.

Źródło” „Po pierwsze człowiek”