Leczenie na ubezpieczenie wykonywane za granicą jest możliwe. Jednak NFZ zrefunduje je tylko wtedy gdy:

• wnioskowane leczenie znajduje się w koszyku świadczeń gwarantowanych i nie może być wykonywane w Polsce lub jest na nie zbyt długi czas oczekiwania;

• wniosek zostanie wypełniony przez lekarza posiadającego umowę z NFZ, mającego tytuł profesora lub doktora habilitowanego;

• pacjent uzyska przed rozpoczęciem leczenia formularz E112, czyli zaświadczenie wydawane osobie, która uzyskała zgodę na kontynuowanie leczenia w innym państwie lub na planowane leczenie w innym państwie wydawane przez wojewódzki oddział NFZ.

Każdy ubezpieczony w powszechnym systemie ubezpieczeń społecznych ma prawo do ubiegania się o wykonanie planowanego leczenia poza granicami naszego kraju. Leczenie na ubezpieczenie można wykonać w państwach należących do Unii Europejskiej lub też poza granicami Unii. W obu przypadkach procedura wygląda podobne, przy czym w przypadku leczenia przeprowadzanego poza granicami unijnymi rozliczenie pomiędzy kliniką zagraniczną a Funduszem Zdrowia odbywa się na podstawie faktury wystawianej przez placówkę medyczną.

Procedura:

• Wniosek – jest niezbędny do uzyskania zgody na leczenie za granicą. Właściwa nazwa dokumentu brzmi: „Wniosek do Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia o przeprowadzenie leczenia lub badań diagnostycznych albo kontynuację leczenia lub badań diagnostycznych poza granicami kraju oraz pokrycie kosztów transportu do miejsca udzielenia świadczeń”. Wniosek można pobrać ze strony internetowej NFZ lub też otrzymać w oddziale Funduszu. Wnioskujący wypełnia I część dokumentu i przekazuje go pracującemu w ramach umowy z NFZ specjaliście z danej dziedziny medycyny mającemu tytuł profesora lub doktora habilitowanego nauk medycznych. Specjalista wypełnia odpowiednią część dokumentu oraz potwierdza zasadność wniosku. W razie wskazań wypełnia też część dotyczącą darmowego transportu pacjenta do kliniki zagranicznej. Wypełniony wniosek składa się wraz z kopią dokumentacji medycznej w wojewódzkim oddziale Funduszu Zdrowia.

• Procedura: po złożeniu wniosek jest oceniany i weryfikowana jest jego zasadność u wojewódzkiego konsultanta w danej dziedzinie medycyny. Jeśli weryfikacja jest pozytywna, Fundusz ustala koszty leczenia zagranicznego i kieruje wniosek do Prezesa NFZ, który ma pięć dni roboczych na wydanie zgody lub odmowy na wykonanie wnioskowanego świadczenia. Prezes może zasięgać opinii krajowego konsultanta w danej dziedzinie medycyny. Decyzja i dokumentacja trafiają do wojewódzkiego oddziału NFZ, a pracujący tam urzędnicy mają dwa dni robocze na przygotowanie formularza E112.

Trzeba pamiętać, że do wniosku dołączone musi być tłumaczenie jego II części, a transport przysługuje wyłącznie ze względów medycznych osobom, które nie mogą poruszać się środkami transportu publicznego. I rzecz bardzo ważna: na leczenie zagraniczne zabieramy ze sobą dokumentację medyczną oraz oryginał formularza E112 i tłumaczenie II części wniosku.

Źródło: „Echo Dnia”