Badania radiologiczne znajdują szerokie zastosowanie w stomatologii. Zdjęcie rtg dostarcza informacji o całości uzębienia i towarzyszących mu elementach kostnych. Obrazowanie radiologiczne w szczególności przydaje się do pozyskiwania informacji o:

• strukturze, jakości i wielkości tkanki kostnej;

• niewidocznych dla oka strukturach ukrytych w tkankach przyzębia: torbielach, korzeniach, zębach zatrzymanych;

• postępie procesu leczenia oraz o gojeniu się ran, które powstały w wyniku zabiegu z zakresu chirurgii szczękowej, działania implantologicznego czy protetycznego;

• postępie zmian w tkankach przyzębia – informacje o tym uzyskuje się na podstawie cyklicznie, corocznie wykonywanych prześwietleń.

Zdjęcia pantomograficzne i celowane wykonuje się rutynowo przed wykonaniem zabiegu, czyli zanim zostaną zostaną osadzone implanty lub zanim zostanie podjęte leczenie protetyczne. W uzasadnionych przypadkach zlecane jest wykonanie tomografii komputerowej – badanie to dostarcza informacji o jakości kości oraz o wewnętrznych, poprzecznych strukturach kostnych.

Pierwsze zdjęcie radiologiczne powinno być wykonane bezpośrednio po zabiegu stomatologicznym, a później cyklicznie, np. co roku. Zdjęcie wykonane zaraz po zabiegu stanowi punkt odniesienia dla później wykonanych obrazów radiologicznych. Zdjęć rtg nie powinno się wykonywać w okresie gojenia się ran. Zalecane jest, by unikać badania radiologicznego przez 3 miesiące po zabiegu wykonanym na żuchwie oraz przez 6 miesięcy w przypadku zabiegu, który dotyczył szczęki.

Źródło: Opracowanie własne